Bieszczadzki Park Narodowy

Utworzony na mocy rozporządzenia Rady Ministrów
z dn. 4 VIII 1973 r. (faktyczną działalność rozpoczą od dn. 11 XI 1973 r.). W skład parku wchodzą: grupa szczytów gniazda Tarnicy i Halicza z Szerokim Wierchem, Bukowym Berdem, Krzemieniem, Rozsypańcem i Połoniną Bukowską, Połonina Caryńska, grupa Wielkiej Rawki i pasmo Połoniny Wetlińskiej i Smereka oraz grupa Wielkiej Rawki
z pasmem granicznym aż po Rabią Skałę. 

Bieszczadzki Park Narodowy o powierzchni 290 km2 jest największym polskim górskim parkiem narodowym. Głównym celem Parku Narodowego jest ochrona przyrody i krajobrazu,
a więc tego, co stanowi o atrakcyjności turystycznej Bieszczadów, które stanowią fragment polskich Karpat Wschodnich.
Jest to jedyny obszar w Europie, gdzie przyroda zastąpiła gospodarkę człowieka. Po 1947r. Bieszczady, wcześniej przeludnione, przez wiele lat pozostawały niezamieszkałe. Nawet obecnie – przy gęstości zaludnienia od 0,6 do 20 mieszkańców na km2 wpływ gospodarki człowieka na przyrodę jest nieznaczny. Lesistość Bieszczadów wynosi około 80%, co stanowi
o ich atrakcyjności, a zarazem jest to jeden z największych w Europie kompleks pierwotnych
i naturalnych drzewostanów bukowych.
Bieszczadzki Park Narodowy jest jedynym Parkiem w Polsce, chroniącym jednocześnie wszystkie krajowe duże ssaki i drapieżniki włącznie z niedźwiedziem brunatnym, wilkiem, rysiem i żbikiem. Powiodła się również reintrodukcja występujących tu wcześniej bobrów
i żubrów. Park stanowi także ostoję dla rzadkich gatunków ptaków, w tym orła przedniego
i puchacza. Najbardziej charakterystyczną cechą krajobrazu Parku są unikalne w skali Polski, długie pasma górskich łąk położonych ponad górną granicą lasu, zwane połoninami. Z uwagi na położenie geograficzne w Parku występują zarówno zachodnio- jak i wschodniokarpackie zbiorowiska roślinne i gatunki, w tym wiele chronionych i zagrożonych.
Najwyższe partie Bieszczadów stanowią niezwykle atrakcyjne pod względem turystycznym obszary, w szczególności dla wędrówek pieszych i konnych. Istniejąca na terenie Parku sieć pieszych szlaków turystycznych o długości przeszło 130 km stwarza znakomite warunki do bliskiego kontaktu z przyrodą w trakcie ich zwiedzania.