Pałac w Nozdrzcu

Wymieniona w XV – wiecznych źródłach wieś Nozdrzec była własnością Wapowskich herbu Nieczuja. Posiadali oni w Nieczujowie (wcześniejsza nazwa Nozdrzca) ufortyfikowany zamek. Kolejnymi właścicielami posiadłości nozdrzeckich były rodziny: Rzeczowscy, Tarnowscy, Dunin-Szpotowie, Wolscy, Bukowscy i Prekowie. Warto dodać że syn Tadeusza Preka, Franciszek Ksawery Prek był autorem pamiętników „Czasy i ludzie”. Głuchoniemu autor pisał przez całe życie o rodach żyjących na tych ziemiach, byłi to m.in.: Lubomirscy, Potoccy, Czartoryscy i inni. Prek w swym dziele opisywał wydarzenia polityczne, postacie, obyczaje oprócz tego świetnie rysował naznaczając tym wnętrza okoicznych pałaców i dworów. 

Prace nad budową pałacu prowadzone były w miejscu dawnego zamku, według projektu własnego Seweryna Fredro. W późniejszym czasie prace budowlane nad pałacem prowadzili również kolejni właściciele – Skrzyńscy. W 1915 roku pałac został spalony przez wojska rosyjskie, pięć lat później rozpoczęto jego odbudowę. Obiekt łączył w sobie cechy klasycystyczne z romantycznymi i neogotyckimi. Wokół pałacu roztaczała się ogromny bo na blisko 20 ha park. Pałac ozdabia od frontu portyk z ryzalitem, w północno – zachodniej części wzniesiono w narożu rotundę mieszczącą wewnątrz wielką salę. Swą architekturą nawiązuje do pałacu w Zarzeczu. Przed II wojną światową istniał tu oddział konny Przysposobienia Wojskowego. W latach 1939 – 1941 w pałacu stacjonowała duża jednostka Grenzschutzu, w latach 1945 – 1947 służył on jako schornienie dla uciekających przed banadami UPA, a później znajdowały się tu magazyny.
Pałac obecnie jest własnością Krośnieńskiej Huty Szkła, odrestaurowany obecnie pełni funkcję hotelu, ośrodka szkoleniowego oraz służy jako obiekt pod wynajem uroczystości lub bankietów.