Jezioro Solińskie położone jest na północny-zachód od Bieszczadów jest to największy w Polsce sztuczny zbiornik wodny retencyjno-energetyczny. Jezioro powstało, by chronić Dolinę Sanu przez grożącymi jej powodziami. Pomysł powstania w tym miejscu zalewu zrodził się już w okresie międzywojennym. Ostatecznie zbiornik powstał w 1968 poprzez spiętrzenie wód Sanu i Solinki przez zaporę.
Zapora na Jeziorze Solińskim ma 81,8 m wysokości i jest najwyższą zaporą w Polsce.
Waga zapory przekracza 2 mln ton. Poniżej zapory znajduje się elektrownia wodna.
Jezioro Solińskie ma powierzchnię 22 km2, długość ponad 26 km i rekordową pojemność
472 mln m3. Linia brzegowa jeziora liczy sobie ok. 156 km, a jego głębokość sięga miejscami
60 m. W wodach zbiornika występuje duża rozmaitość ryb, znajdziemy tu głównie sandacze oraz okonie, ale również duże okazy boleni, leszczy i płoci.

Jezioro Solińskie posiada trzy wyspy: Duża Skalista i Mała zwana Zajęcza, oraz Wyspa Zjawa wynurzająca się jedynie przy wyjątkowo niskim stanie wody. Wzdłuż linii brzegowej jeziora powstały liczne ośrodki wczasowe stałe i sezonowe obsługujące turystów. Rozwinęła się też infrastruktura agroturystyczna. Jezioro Solińskie stało się dużą atrakcją turystyczną
w Bieszczadach. Duża atrakcja dla turystów jest zwiedzanie zapory wodnej, na której spiętrzenie wody sięga 60 metrów.